Што паглядзець у Мінску: 15 цiкавых славутасцяў сталіцы

Плануеце падарожжа і не ведаеце, што паглядзець у Мінску? Мы падрыхтавалі для вас падборку з 15 цікавых мясцін Мінска, якія варта ўключыць у маршрут па беларускай сталіцы. Тут спалучаюцца гісторыя і сучаснасць, паркі і музеі, помнікі Мінска і культурныя прасторы. Гэты спіс падыдзе тым, хто браніруе туры ў Мінск або шукае, куды схадзіць у Мінску на выходныя.

1. Брамы Мінска

Брамы Мінска

Брамы Мінска — дзве сіметрычныя вежы, размешчаныя каля чыгуначнага вакзала, на Прывакзальнай плошчы. Будынкі былі пабудаваны ў 1953 годзе па праекце архітэктараў Барыса Рубаненкі і Георгія Заборскага ў стылі сталінскага ампіру. Іх часта называюць «трыўмфальнымі варотамі» сталіцы, бо яны першымі сустракаюць гасцей, што прыбываюць у горад на цягніку. Вышыня вежаў — каля 45 метраў. Адна з вежаў упрыгожана вялікім гадзіннікам дыяметрам больш за 3 метры — адным з найбуйнейшых у Беларусі. Першапачаткова ў будынках размяшчаліся пошта, гасцініца і адміністрацыйныя памяшканні. Сёння Брамы Мінска лічацца неад’емнай часткай гістарычнага аблічча горада і папулярным аб’ектам для фотаздымкаў. Адсюль зручна пачынаць пешаходныя экскурсіі па Мінску.
Даведацца больш пра Брамы Мінска >>

2. Праспект Незалежнасці

Праспект Незалежнасці

Праспект Незалежнасці — цэнтральная і самая працяглая магістраль Мінска, яе даўжыня складае каля 15 кіламетраў. Ён фарміраваўся з канца XIX стагоддзя, а сучасны выгляд набыў пасля Вялікай Айчыннай вайны. Праспект забудоўваўся ў стылі сталінскага ампіру і сацыялістычнага класіцызму, а таксама ўключае пазнейшыя элементы мадэрнізму. Тут знаходзяцца галоўныя тэатры, музеі і помнікі Мінска, у тым ліку Дом урада, плошча Перамогі, Нацыянальная бібліятэка і ўніверсітэты. Архітэктурны рытм вуліцы змяняецца ў залежнасці ад яе часткі — ад масіўных будынкаў у цэнтры да больш лёгкіх і функцыянальных на ўскраінах. Праспект часта называюць «адкрытым падручнікам архітэктуры XX стагоддзя». Гэта папулярны маршрут для аглядных экскурсій па Мінску, асабліва сярод турыстаў, якія цікавяцца гісторыяй і гарадскім планаваннем.
Даведацца больш пра праспект Незалежнасці >>

3. Касцёл Святога Роха

Касцёл Роха

Касцёл Святога Роха, размешчаны ў раёне Залатая Горка, — адзін з найстарэйшых каталіцкіх храмаў у Мінску. Яго гісторыя пачалася ў 1861 годзе, калі быў асвечаны драўляны храм, пазней перабудаваны ў камені ў неагатычным стылі. Касцёл названы ў гонар святога Роха — апекуна ад эпідэмій і хвароб. Галоўнай рэліквіяй лічыцца цудадзейны абраз Святога Роха, які шануецца вернікамі да сённяшняга дня. У савецкі час храм быў зачынены, а ў яго будынку размяшчаўся Музей гісторыі рэлігіі і атэізму. У 1990-х гадах касцёл вярнулі каталіцкай супольнасці, і з таго часу ён зноў стаў дзеючым. Сёння гэта не толькі цэнтр духоўнага жыцця, але і аб’ект цікавасці для турыстаў і экскурсійных груп.
Даведацца больш пра касцёл Святога Роха >>

4. Царква Святых Пятра і Паўла

Пятра-Паўлаўская царква

Сабор Прасвятой Дзевы Марыі — галоўны каталіцкі храм Мінска, размешчаны ў Верхнім горадзе. Ён быў пабудаваны ў 1710 годзе як касцёл езуіцкага калегіума і з'яўляецца яскравым узорам віленскага барока. Пасля скасавання ордэна езуітаў у XVIII стагоддзі будынак перадалі каталіцкай епархіі, і з таго часу ён стаў кафедральным саборам. Унутры захаваліся элементы старадаўняй ляпніны, інтэр'ер упрыгожаны пазалочаным алтаром і арганам. У савецкі час сабор быў зачынены, у ім знаходзіліся майстэрні і склады. У 1993 годзе будынак вярнулі вернікам і цалкам аднавілі. Сёння тут праходзяць набажэнствы, а таксама арганныя канцэрты і культурныя мерапрыемствы, адкрытыя для ўсіх ахвотных.
Даведацца больш пра Царкву Святых Пятра і Паўла >>

5. Сабор Прасвятой Дзевы Марыі

Архікафедральны касцёл у Мінску

Царква Святых Пятра і Паўла — найстаражытнейшы з захаваных праваслаўных храмаў Мінска і ўнікальны помнік архітэктуры XVII стагоддзя. Пабудаваная ў 1612–1620 гадах, яна з'яўляецца адзіным узорам архітэктуры рэнесансу ў горадзе. У розныя часы храм служыў важным духоўным цэнтрам, а пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай стаў кафедральным саборам праваслаўнай епархіі. У 1797 годзе царкву наведаў імператар Павел I. У савецкі час будынак выкарыстоўваўся не па прызначэнні — тут знаходзіўся склад, у тым ліку рыбны. Рэстаўрацыя была праведзена ў 1970-х гадах, і сёння храм зноў адкрыты для вернікаў. На фоне сучаснай забудовы царква выглядае як жывы фрагмент гісторыі ў цэнтры сталіцы і ўключаецца ў аглядныя экскурсіі па Мінску.
Даведацца больш пра Сабор Прасвятой Дзевы Марыі >>

6. Гарадская ратуша

Мінская ратуша

Мінская ратуша — сімвал гарадской улады і самакіравання, размешчаная ў самым сэрцы Верхняга горада. Першая драўляная ратуша з'явілася ў Мінску на пачатку XVI стагоддзя, пазней яе замянілі на мураваную. Тут працаваў магістрат і прымаліся найважнейшыя рашэнні для гарадскога жыцця. У 1857 годзе будынак быў знішчаны па загадзе расійскіх уладаў як напамін пра магдэбургскае права. Толькі ў 2004 годзе ратушу ўзнавілі па захаваных чарцяжах і гравюрах, максімальна наблізіўшы да арыгіналу. Сёння гэта не толькі архітэктурная дамінанта плошчы Свабоды, але і папулярная фотазона, месца сустрэч, экскурсій і культурных мерапрыемстваў. Унутры праходзяць выставы і часовыя экспазіцыі, а сама ратуша ўключана ў большасць турыстычных маршрутаў па Мінску.
Даведацца больш пра Мінскую ратушу >>

7. Нацыянальны мастацкі музей

Мастацкі музей

Нацыянальны мастацкі музей — галоўная мастацкая галерэя краіны і адна з найважнейшых культурных устаноў Мінска. Заснаваны ён быў у 1939 годзе, але паўнавартаснае будынак атрымаў толькі ў 1957 годзе. У калекцыі музея больш за 30 тысяч твораў мастацтва — ад іканапісу і класічнага жывапісу да сучаснага мастацтва. Тут прадстаўлены працы беларускіх, рускіх, польскіх, італьянскіх і французскіх майстроў, а таксама рэдкая скульптура, мэбля, парцэляна і народнае мастацтва. Музей размешчаны ў самым цэнтры горада і ўваходзіць ва ўсе экскурсіі па Мінску, звязаныя з культурай.
Даведацца больш пра Нацыянальны мастацкі музей >>

8. Кватэра Лі Харві Освальда

Дом забойцы Кэнэдзі

Кватэра Лі Харві Освальда, размешчаная на вуліцы Камуністычнай, — адно з самых незвычайных месцаў у Мінску, звязаных з сусветнай гісторыяй. Освальд, абвінавачаны ў забойстве прэзідэнта ЗША Джона Кенэдзі, жыў тут з 1960 па 1962 год пасля пераезду з Масквы. Яму выдзелілі аднапакаёвую кватэру на чацвёртым паверсе з выглядам на раку Свіслач, у некалькіх хвілінах хады ад радыёзавода «Гарызонт», дзе ён працаваў такаром. У кватэры былі кухня, ванна і два балконы — па тых часах гэта лічылася раскошай. Нягледзячы на камфортныя ўмовы, Освальд адчуваў сябе ізаляваным і знаходзіўся пад сталым наглядам КДБ. Сёння будынак застаецца жылым, але прыцягвае ўвагу турыстаў, якія цікавяцца гісторыяй Халоднай вайны і асобай Освальда. Гэта месца ўключана ў некаторыя тэматычныя экскурсіі па Мінску.

9. Беларусьфільм

Беларусьфільм

Кінастудыя «Беларусьфільм» — найстарэйшая і найбуйнейшая кінастудыя Беларусі, заснаваная ў 1924 годзе ў Ленінградзе, а праз некалькі гадоў перанесеная ў Мінск. Студыя стала знакавым цэнтрам кінематаграфіі ў савецкі перыяд і атрымала неафіцыйную назву «Беларускі Галівуд». Тут былі зняты такія вядомыя фільмы, як «Гадзіннік спыніўся апоўначы», «Тры таўстуны», «Я родам з дзяцінства», «Альпійская балада» і дзясяткі іншых. На тэрыторыі кінастудыі працуюць павільёны, касцюмныя і рэквізітарскія майстэрні, а таксама музей гісторыі беларускага кіно. Сёння тут працягваецца вытворчасць як нацыянальных, так і міжнародных праектаў. Госці могуць патрапіць на экскурсіі па кінастудыі, дзе ім пакажуць выставачныя залы, экспазіцыі касцюмаў і дэкарацый, а часам нават і самі здымкі. Гэта цудоўнае месца для тых, хто цікавіцца культурай, кінематографам і закуліссем творчага працэсу.
Даведацца больш пра кінастудыю «Беларусьфільм» >>

10. Музей «Краіна міні»

Музей мініяцюр

«Краіна міні» — гэта сучасны музей мініяцюр у цэнтры Мінска, у якім прадстаўлены дакладныя паменшаныя копіі самых вядомых славутасцей Беларусі. Музей адкрыўся ў 2016 годзе і хутка стаў папулярным сярод турыстаў дзякуючы зручнаму фармату і відовішчнай падачы. Усе макеты выкананы ў маштабе 1:25 і ўражваюць дэталізацыяй — вы ўбачыце мініяцюрныя версіі Мірскага і Нясвіжскага замкаў, Каменецкай вежы і іншых архітэктурных жамчужын. Некаторыя мадэлі абсталяваны анімацыяй, падсветкай і гукавымі эфектамі, што робіць візіт асабліва цікавым для дзяцей. Экспазіцыя дапаўняецца лічбавымі экранамі і даведачнымі матэрыяламі. Гэта ідэальнае месца для першага знаёмства з Беларуссю, асабліва калі вы плануеце падарожжа па краіне і хочаце вызначыцца з маршрутам.
Даведацца больш пра музей «Краіна міні» >>

11. Парк Чалюскінцаў

Парк Чалюскінцаў

Парк Чэлюскінцаў — адзін з найбуйнейшых і найстарэйшых паркаў Мінска, размешчаны ўздоўж праспекта Незалежнасці. Ён быў заснаваны ў 1932 годзе на месцы старадаўняга Комараўскага лесу, які раней належаў шляхецкім родам Радзівілаў і Ваньковічаў. Парк займае каля 100 гектараў і застаецца зялёнай зонай з амаль некранутым прыродным ландшафтам. Тут можна знайсці прагулачныя алеі, бегавыя і веладарожкі, а зімой — лыжныя трасы. Для дзяцей працуюць атракцыёны і міні-парк забаў, а для аматараў батанікі — побач знаходзіцца Цэнтральны батанічны сад Мінска. Гэта папулярнае месца для сямейнага адпачынку, заняткаў спортам і экскурсій па зялёных кутках Мінска.
Даведацца больш пра Парк Чалюскінцаў >>

12. Раён Парка Чалюскінцаў і завод «Луч»

Завод Луч

Гадзіннікавы завод «Луч», размешчаны насупраць Парку Чэлюскінцаў, быў заснаваны ў 1953 годзе, а выпуск гадзіннікаў пачаў у 1955-м. Прадпрыемства хутка стала адным з флагманаў савецкай гадзіннікавай прамысловасці, а брэнд «Луч» экспартаваўся ў дзясяткі краін. Будынак завода — характэрны прыклад канструктывізму, з высокай вежай і гадзіннікам на фасадзе — да гэтага часу фарміруе ўпазнавальны аблічча гэтага раёна горада. У савецкія гады завод выпускаў як наручныя, так і тэхнічныя гадзіннікі, уключаючы дакладныя механізмы для прамысловасці і медыцыны. У 2010-х гадах прадпрыемства прайшло мадэрнізацыю і аднавіла выпуск якасных наручных гадзіннікаў, у тым ліку лімітаваныя дызайнерскія калекцыі. Сёння тут працуе фірменны магазін, а сам раён захоўвае атмасферу 1950-х з элементамі сталінскай архітэктуры. Усё гэта робіць лакацыю цікавым аб’ектам для архітэктурных і індустрыяльных экскурсій па Мінску.
Даведацца больш пра завод «Луч» >>

13. Цэнтральны батанічны сад НАН Беларусі

Батанічны сад

13. Цэнтральны батанічны сад НАН Беларусі

Батанічны сад Мінска — найбуйнейшая ў Беларусі і адна з найбуйнейшых ва Усходняй Еўропе навукова-прыродных устаноў. Ён быў заснаваны ў 1932 годзе і займае больш за 100 гектараў. У калекцыі саду — звыш 9 тысяч відаў раслін, уключаючы рэдкія, эндэмічныя і трапічныя віды. Тут ёсць тэматычныя сектары: ружарый, японскі сад, дэндрарый, а таксама аранжарэя з пальмамі, кактусамі і архідеямі. На тэрыторыі размешчаны штучныя вадаёмы з лебедзямі і чарапахамі, утульныя алеі для прагулак і фотасесій. Вясной асабліва папулярная бэзовая гай, а летам — квітнеючы ружарый. Батанічны сад — адно з улюбёных месцаў мінчан і турыстаў, што шукаюць, куды схадзіць у Мінску на прыродзе, і актыўна ўключаецца ў сямейныя і экалагічныя экскурсійныя маршруты.
Даведацца больш пра Батанічны сад Мінска >>

14. Мінск-Арэна

Мінск-Арэна

«Мінск-Арэна» — самы маштабны спартыўна-канцэртны комплекс Беларусі, адкрыты ў снежні 2009 года. Архітэктурна будынак выкананы ў сучасным стылі з панарамным шкленнем і футурыстычнымі формамі, што робіць яго адметным элементам сучаснай архітэктуры Мінска. Комплекс уключае тры асноўныя пляцоўкі: галоўную арэну на 15 000 гледачоў, канькабежны стадыён і велатрэк. Тут праводзяцца міжнародныя спаборніцтвы па хакеі, фігурным катанні, веласпорце, а таксама канцэрты сусветных зорак — ад Scorpions да Cirque du Soleil. У 2014 годзе арэна стала ключавой пляцоўкай Чэмпіянату свету па хакеі. Унутры працуе музей спорту, а побач — гасцініцы, кафэ і зоны адпачынку. «Мінск-Арэна» — абавязковы пункт маршруту для тых, хто цікавіцца сучаснай інфраструктурай і культурнымі падзеямі сталіцы.
Даведацца больш пра комплекс «Мінск-Арэна» >>

15. Завод «Аліварыя»

Завод Аліварыя

«Аліварыя» — найстарэйшы дзеючы піваварны завод Беларусі, заснаваны ў 1864 годзе мінскай мяшчанкай Рохляй Фрумкінай. Першапачаткова гэта была невялікая драўляная броварня, якая выпускала тры сарты піва: «Баварскае», «Сталоўнае» і «Пльзенскае». У 1894 годзе прадпрыемства набыў граф Кароль Гутэн-Чапскі, які мадэрнізаваў вытворчасць, пабудаваў мураваны будынак і ўсталяваў паравое абсталяванне. У наступныя гады завод прайшоў розныя этапы развіцця, уключаючы нацыяналізацыю ў 1917 годзе і перайменаванне ў «Піўзавод Беларусь». Сёння «Аліварыя» ўваходзіць у склад міжнароднай кампаніі Carlsberg Group і працягвае традыцыі піваварства, пачатыя больш за стагоддзе таму. На тэрыторыі завода працуе інтэрактыўны музей піва, які прапануе экскурсіі з дэгустацыяй розных сартоў, што робіць гэта месца папулярным кірункам індустрыяльнага турызму ў Мінску.
Даведацца больш пра піваварню «Аліварыя» >>