Пінскі кафедральны касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі

Размешчаны на ростанях шматлікіх дарог, Пінск, у сярэднявеччы быў вельмі папулярны і наведвальны.   Турава-Пінскае княства менавіта тут арганізавала свой цэнтр. Пазней, бліжэй да XIX стагоддзя, горад ператварыўся ў сапраўдны рамесны цэнтр, шматлікія еўрапейскія гандляры імкнуліся сюды.

Багаты Пінск на архітэктурныя выбітнасці, у прыватнасці тут знаходзіцца кафедральны касцёл Унебаўзяцці Святой Панны Марыі (раней, у XVII-XVIII павеках тут быў манастыр францысканцаў). Касцёл Унебаўзяцці быў пабудаваны на месцы храма XVI ст. з уключэннем у мур захаваных фрагментаў старых сцен. Касцёл трохнефны, двухвежавы, у барочным стылі. У інтэр”еры храма - алтары з драўлянай разьбой, месцамі пакрытыя сусальным золатам. Архітэктура манастыра адрозніваецца аскетызмам, які выключаюць выразныя фрагменты. Толькі тарцы будынкаў упрыгожаны барліннымі франтонамі, тут назіраецца барока ва ўсіх праявах.

Манастыр уяўляе сабою адзін з самых велічных архітэктурных ансамбляў Беларусі стылю барока. З паўднёвага боку да касцёла прылягаюць некалькі дзвюх- і трохпавярховых карпусоў, якія ўтвараюць унутраныя панадворкі, манастыра, што рэканструюецца архітэктарам Г. Гаем напачатку XX ст.

Можна сказаць, што ўся прастора паміж галоўнай гарадской вуліцай і ракой Піна «запоўнена» манастыром, касцёлам, і вежай-званіцай (ну і спадарожнымі пабудовамі). Гэтыя месцы - найболей вядомыя выбітнасці Пінска.

Гонар касцёла - палатно «Пінская Мадонна» («Матка Боска сумная»).Касцёл славіцца сваім арганам, адным з найстарэйшых у Беларусі. У 1836 годзе яго сканструяваў майстар Адальбертус Гродницкий. Арган складаецца з 1498 металічных і драўляных труб рознага памеру.

У наш час у будынках манастыра размешчана Вышэйшая межъепархиальная духоўная семінарыя імя Фамы Аквінскага.

раскрыць увесь тэкст