Пакроўская царква ў в. Дзеткавічы

Пакроўская царква — адзін з самабытных помнікаў народнага драўлянага дойлідства Беларусі, які гарманічна спалучае духоўную атмасферу, гістарычную памяць і ўнікальную архітэктуру XVIII стагоддзя. Гэты храм, акружаны вясковай цішынёй і зелянінай, з’яўляецца не толькі дзейным рэлігійным цэнтрам, але і важным аб’ектам культурнага турызму.

Гісторыя

Гісторыя храма пачынаецца ў 1740 годзе, калі брэсцкі падчашы Павел Бухавецкі разам з жонкай Ружай збудаваў у сваім маёнтку «Дзядковічы» драўляную царкву ў гонар Пакрова Прасвятой Багародзіцы і Узвышэння Крыжа Гасподняга. У дар прыходу былі перададзены царкоўнае начынне, дом для святароў і зямельны надзел. Першы настаяцель — Іаан Піліхоўскі — сачыў за духоўным жыццём прыхаджан, строга прытрымліваючыся канонаў.
У XIX стагоддзі будынак патрабаваў абнаўлення, і ў 1888 годзе, пасля рэстаўрацыі па праекце інжынера А. Рэмера, храм быў нанова асвячоны. Прыхаджане заўсёды актыўна ўдзельнічалі ў добраўпарадкаванні царквы, ахвяравалі іконы, начынне, плашчаніцы, у тым ліку прывезеныя з Амерыкі. Падзеі ваенных гадоў таксама пакінулі свой след: падчас Першай сусветнай вайны тут быў пахаваны салдат Французскага замежнага легіёна, у гонар якога гучаў царкоўны звон, які быў схаваны падчас Вялікай Айчыннай вайны і адноўлены пасля Перамогі.

Архітэктура

Царква ўяўляе сабой драўляную пабудову з двух прамавугольных зрубаў — асноўнага аб’ёму і апсіды, злучаных пад агульным гонтам дахам з вальмамі. Да апсіды прымыкае рызніца. Фасады абшытыя дошкамі, упрыгожаныя лапаткамі і карнізамі, вокны маюць простую прамавугольную форму. Над уваходам размешчаны драўляныя хоры, унутры — плоская столь.
Асаблівую цікавасць уяўляе брама-званіца — двух’ярусная званіца з шатровым дахам. Яе верхні ярус адкрыты, умацаваны каркаснымі стойкамі, ніжні — зачынены і абшыты вертыкальна дошкамі. Увесь будынак і яго элементы дэманструюць характэрныя рысы народнага драўлянага дойлідства, старанна захаваныя да нашых дзён.

Экскурсіі

Пакроўская царква ў Дзеткавічах уключаецца ў экскурсіі па Беларусі, асабліва ў маршруты, прысвечаныя рэлігійнай і архітэктурнай спадчыне. Гэта месца часта наведваецца ў рамках экскурсій з Мінска, а таксама з Брэста і іншых гарадоў. Турысты маюць магчымасць пазнаёміцца з дзівоснай гісторыяй храма, пачуць мясцовыя легенды, убачыць сляды асколкаў ваенных часоў на столі і захапіцца сапраўднай духоўнай атмасферай.
Таксама падчас наведвання можна пабываць каля магілы ваяра Замежнага легіёна, даведацца пра лёс звона і яго выратаванне ў цяжкія часы. Гэта робіць наведванне не проста аглядам архітэктуры, а сапраўдным падарожжам у жывую гісторыю.