Лепельская царква Святой Параскевы Пятніцы

На беразе маляўнічага Лепельскага возера ўзвышаецца адзін з самых пазнавальных сімвалаў горада — царква Святой Параскевы Пятніцы. Гэты храм не толькі радуе вока сваімі сінімі фасадамі, але і захоўвае шматвекавую гісторыю, напоўненую легендамі, выпрабаваннямі і духоўнымі цудамі. Тут і сёння адчуваецца асаблівая сіла малітвы і жывая прысутнасць традыцыі. Царква асабліва шануецца жыхарамі Лепеля і нярэдка становіцца ключавым аб’ектам на маршрутах пілігрымак і культурных тураў.

Гісторыя

Першапачаткова на гэтым месцы знаходзіўся ўніяцкі храм, які быў ператвораны ў праваслаўны ў 1808 годзе. Аднак сучаснае драўлянае будынак паўстала пазней — у 1868 годзе. З яго з’яўленнем звязана народная лепельская легенда. Перадаецца, што падчас страшнай эпідэміі аднаму з мясцовых жыхароў прысніўся сон: спыніць бедства можна толькі пасля будаўніцтва царквы ў гонар Святой Параскевы Пятніцы. Так і здарылася — адразу пасля ўзвядзення храма хвароба адступіла. У цяжкія гады вайны царква зноў адчыніла дзверы для вернікаў, а ў пасляваенны час, нягледзячы на страты сакральнай функцыі, яна захавалася і адрадзілася.

Архітэктура

Царква пабудавана з дрэва, што надае ёй асаблівую ўтульнасць і цеплыню. Будынак вылучаецца незвычайнай гарызантальнай кампазіцыяй вокнаў — што рэдка для храмавай архітэктуры Беларусі. Унутранае аздабленне сціплае, але прасякнута духоўнасцю: тут можна ўбачыць абразы «Маці Божай Смаленскай», святых апосталаў Пятра і Паўла, а таксама цэнтральны абраз — Святой Параскевы Пятніцы, апякункі жанчын, земляробства і здароўя.

Экскурсіі

Сёння храм даступны для наведвання ў рамках культурных і рэлігійных маршрутаў. Асаблівай папулярнасцю карыстаецца экскурсія з Мінска ў Лепельскую царкву Святой Параскевы Пятніцы, падчас якой можна не толькі пачуць легенду пра яе ўзнікненне, але і ўбачыць рэдкі ўзор драўлянага храмавага дойлідства. Мы прапануем індывідуальныя экскурсіі, падчас якіх вы зможаце ў спакоі і цішыні адчуць атмасферу святыні, паслухаць цікавыя аповеды экскурсавода і дакрануцца да духоўнай спадчыны Беларусі.