Дунiлавiцкi Троіцкі касцёл

Дунілавіцкі Троіцкі касцёл XVIII стагоддзя – адзін з яскравых помнікаў позняга барока ў Беларусі. Храм знаходзіцца ў пасёлку Дунілавічы (Віцебская вобласць) і быў пабудаваны ў 1769 годзе. Яго архітэктура ўражвае велічным фасадам з дзвюма вежамі, вытанчанай ляпнінай і масіўнымі калонамі.

Касцёл вядомы сваёй багатай гісторыяй: ён перажыў некалькі войнаў, а ў савецкі час выкарыстоўваўся не па прызначэнні. Сёння будынак часткова адрэстаўраваны, унутры захаваліся элементы арыгінальнага роспісу. Гэты храм – не толькі архітэктурная жамчужына, але і важны духоўны цэнтр рэгіёна.

Архітэктура і ўнутранае ўбранне

Фасад касцёла сіметрычны, упрыгожаны двума магутнымі трох’яруснымі вежамі, якія завяршаюцца фігурнымі франтонамі. Цэнтральная частка вылучаецца масіўнымі пілястрамі і ляпнымі элементамі. Вокны арачнай формы падкрэсліваюць вертыкальную скіраванасць пабудовы. Галоўны ўваход абрамлены дэкаратыўным парталам, які надае будынку ўрачысты выгляд.

Апсіда касцёла паўкруглая, а бакавыя фасады аформлены нішамі і паўкалонамі, ствараючы адчуванне лёгкасці і вытанчанасці. Касцёл акружаны старадаўняй агароджай з варотамі, выкананымі ў стылі барока.

Інтэр'ер касцёла першапачаткова быў багата ўпрыгожаны. Высокія скляпенні дэкараваны ляпнінай і фрэскавым роспісам, які часткова захаваўся. Цэнтральнае месца займае галоўны алтар, выкананы ў стылі барока з разьбянымі драўлянымі элементамі і пазалотай.

Сцены ўпрыгожаны рэшткамі фрэсак з рэлігійнымі сюжэтамі. Унутры можна ўбачыць арачныя скляпенні і масіўныя калоны, якія ствараюць адчуванне велічы. У мінулым касцёл меў арган, гучны голас якога напаўняў храм.

Сёння Троіцкі касцёл застаецца адным з самых прыгожых храмаў Віцебскай вобласці, захоўваючы сваё гістарычнае і духоўнае значэнне.

Легенды і павер'і

Старажылы распавядаюць, што пад касцёлам існуе таямнічы падземны ход, які вядзе да старадаўняга манастыра або нават да сядзібы мясцовых арыстакратаў. Паводле адной з версій, гэты ход выкарыстоўваўся для выратавання святароў і манахаў у часы войнаў і пераследаў. Аднак з цягам часу ўваход быў завалены, і цяпер толькі нешматлікія памятаюць, дзе ён знаходзіўся. Кажуць, што ў асабліва ціхія ночы можна пачуць слабое рэха крокаў пад зямлёй.

Таксама існуе паданне, што па начах у вокнах касцёла можна ўбачыць слабое святло, падобнае да мігцення свечак. Мясцовыя жыхары сцвярджаюць, што гэта душы святароў і прыхаджан, якія калісьці тут маліліся, а цяпер ахоўваюць храм. Некаторыя вераць, што гэта знак блаславення – калі ўбачыць гэта святло перад важнай падзеяй у жыцці, яна пройдзе паспяхова.

Паводле адной з легенд, у касцёле калісьці захоўвалася цудатворная ікона Святой Тройцы, здольная ацаляць хваробы. Кажуць, што падчас разбурэнняў яе спрабавалі схаваць, але пасля гэтага яна бясследна знікла. Аднак часам у храме адчуваецца незразумелы водар ладану, хоць службы ў гэты момант не адбываюцца. Вернікі лічаць, што гэта знак прысутнасці святыні.

Нягледзячы на тое, што арыгінальны арган касцёла даўно страчаны, у туманныя вечары некаторыя сцвярджаюць, што чулі слабое гучанне арганнай музыкі, якая даносіцца з глыбіні храма. Паводле падання, гэта знак таго, што храм працягвае жыць, а яго духоўная сіла не згасла.

Гэтыя легенды надаюць Троіцкаму касцёлу асаблівую містычную аўру, робячы яго не толькі месцам малітвы, але і аб'ектам таямніц і загадак, якія прыцягваюць падарожнікаў і аматараў гісторыі.

Адпраўляючыся на экскурсію з наведваннем Троіцкага касцёла, вы дакранецеся да багатай культурнай спадчыны Беларусі. Падчас экскурсіі з Мінска вы даведаецеся гісторыю гэтага храма, яго загадкавыя легенды і таямніцы. Уражальны фасад з масіўнымі вежамі, старадаўнія фрэскі і дзіўная акустыка робяць гэта месца сапраўды магічным.

Экскурсіі па Беларусі з наведваннем такіх мясцін стануць выдатнай паездкай для аматараў архітэктуры, гісторыі і містыкі. Апусціцеся ў атмасферу мінулага і адкрыйце для сябе адно з самых загадкавых месцаў Віцебскай вобласці!