Сапоцкi касцёл Узнясення Дзевы Марыі

Сапоцкін - гарадскі пасёлак, размешчаны недалёка ад Гродна. Ён вядомы яшчэ з XVI стагоддзя як беларускае мястэчка. Адной з галоўных славутасцяў пасёлка з”яўляецца касцёл Узнясення Найсвяцейшай Дзевы Марыі і Св. Язафата Кунцэвіча, які таксама называюць касцёлам Узнясення Дзевы Марыі або касцёлам Св. Язафата Кунцэвіча.

Храм знаходзіцца ў прадмесці Сапоцкін - Тэалiн, якое атрымала такую назву ў гонар жонкі беларускага магната Антонія Валовіча. Прадмесце было закладзена ў 1789 годзе на месцы вёскі Ясюдава.

Паводле падання, касцёл быў узведзены ў 1612 годзе магнатам Янам Валовічам. Аднак да гэтага часу гісторыкі сумняваюцца, ці адпавядае цяперашнi будынак у Сапоцкіне першапачатковай пабудове храма. Вядома, што ў той час у мястэчку ўжо існаваў уніяцкі храм Св. Язафата Кунцэвіча, які быў знесены ў 1970 годзе. Менавіта яго шматлікія гісторыкі лічаць правобразам касцёла Узнясення Дзевы Марыі.

У 1867 годзе касцёл быў перададзены Праабражэнскаму жаночаму праваслаўнаму манастыру. Пазней храм падвергнуўся кардынальнай перабудове, у выніку якой былі знесены дзве вежы касцёла. Аб праваслаўным мінулым каталіцкай царквы нагадваюць будынак нядзельнай школы, могiлки ў двары храма і кованые вароты. Падчас Першай Сусветнай вайны манастыр быў цалкам эвакуіраваны. У жніўні 1916 года будынку вярнулі статус касцёла.

Пажар знішчыў дах і значную частку ўнутранага ўбрання касцёла Узнясення Найсвяцейшай Дзевы Марыі і Св. Язафата Кунцэвіча падчас Другой Сусветнай вайны. Аднак ужо ў першы год пасля вызвалення Сапоцкіна ад фашысцкіх захопнікаў прыхаджане здолелі аднавіць храм.

У 1989 годзе знешні выгляд будынка некалькі змяніўся - над храмам былі надбудаваны новыя вежы. Аднак праз два гады здарыўся пажар, якi практычна цалкам знішчыў галоўны алтар касцёла. Неўзабаве каталіцкую рэліквію аднавілі. Але рэшткі старога алтара да гэтага часу захоўваюцца ў сховішчах касцёла.

Сёння касцёл Узнясення Найсвяцейшай Дзевы Марыі і Св. Язафата Кунцэвіча ўяўляе сабой аднанефную базіліку. Дзве вежы, пабудаваныя ў стылі рэтраспектыўнага барока, упрыгожваюць яе галоўны фасад. Унутраны дэкор касцёла выкананы ў традыцыях XX-га стагоддзя. Тут знаходзяцца алтары Св. Францішка, Св. Антонія, Св. Язафата Кунцэвіча, Св. Казіміра, Св. Ганны і Св. Міхала, а таксама бацькі Кольбэ. У храме можна ўбачыць памятныя дошкі ксяндзу Ю. Навасадку і графу П. Гурскаму, а таксама палітычнаму і ваеннаму дзеячу Т. Касцюшке і пісьменніцэ Э. Ажэшка.

раскрыць увесь тэкст