Жлобін

Жлобін - адміністрацыйны цэнтр Жлобінскага раёна Гомельскай вобласці. Горад размешчаны ў 215 км ад г. Мінска, у 93 км ад г. Гомель на рацэ Дняпро. Праз горад праходзіць важная магістраль Беларусі - траса М5 (Мінск - Гомель), а таксама тут пачынаюцца дарогі Р39 (Рагачоў - Жлобін) і Р149 (Жлобін - Светлагорск). У Жлобіне ёсць свая чыгуначная станцыя, якая адносіцца да ліній Гомель - Жлобін, Жлобін - Асіповічы, Жлобін - Калінкавічы, Магілёў I - Жлобін.

Гістарычныя падзеі пачалі адбывацца на тэрыторыі цяперашняга горада Жлобін задоўга да яго з'яўлення. Археалагічныя даследаванні паказалі, што людзі жылі ў гэтым месцы яшчэ ў першабытны час. Бераг Дняпра стаў выдатным месцам для абаснавання нашых продкаў. Рэшткі селішча датуюцца перыядам бронзавага веку. А вось першыя звесткі аб населеным пункце з'явіліся падчас руска-польскай вайны XVII стагоддзя, калі ў лісце казацкага гетмана знайшлася згадка замка «Злобін» побач з Рэчыцай і Рагачовам. Гэтую версію падмацоўваюць гісторыкі-археолагі, якія датуюць Жлобінскі замак XV стагоддзем.

Да XVI стагоддзя гэтая мясцовасць была ўладаннямі роду Хадкевічаў і адносілась да Рэчыцкай павета Мінскага ваяводства. Паселішча з назвай Злобень прысутнічае ўжо на картах 1772, 1776 і 1799 гадоў, стварэнне якіх было звязана з падзеламі Рэчы Паспалітай . Таксама ў 1790 годзе па ініцыятыве караля польскага і вялікага князя Станіслава Панятоўскага быў выдадзены прывілей, дзе прапісвалі дазволеныя таргі і кірмашы ў горадзе. Таксама з гэтага дакумента вядома, што ў гэтым месцы была прыстань, паромная пераправа, а таксама ствараліся рачныя суды. У 1818 года Жлобін атрымаў статус мястэчка.

Першая сусветная і савецка-польская войны прайшлі пад акупацыяй, а ў 1918 году Жлобін апынуўся на тэрыторыі абвешчанай Беларускай Народнай Рэспублікі. Аднак у хуткім часе апынуўся ўжо ў Савецкай Сацыялістычнай Рэспубліцы Беларусі, але і там ён не застаўся надоўга: пасля стварэння Літоўска-Беларускай ССР горад апынуўся ў складзе РСФСР. Толькі ў 1924 году Жлобін разам з іншымі беларускімі землямі быў вернуты ў склад Беларускай ССР. Падчас Вялікай Айчыннай вайны з 1941 года гэтая тэрыторыя трапіла пад акупацыю. Актыўна дзейнічала савецкае падполле, але вызваленне прыйшло толькі ў 1944 годзе.

Сёння Жлобін - гэта прамысловы і культурны цэнтр, які працягвае развівацца. Тут працуюць буйныя прадпрыемствы: металургічны і малочны заводы, швейная фабрыка, мясакамбінат, механічны завод «Днепр» і іншыя. Па колькасці насельніцтва ён знаходзіцца на трэцім месцы ў вобласці пасля Гомеля і Мазыра. Тут даволі развітая інфраструктура, ёсць месцы для адпачынку і забаў.

Жлобін - развіты прамысловы цэнтр у Гомельскай вобласці. Кожны год тут праводзяцца розныя святы, фестывалі, творчыя конкурсы. Менавіта ў гэтым горадзе быў адкрыты першы металургічны тэхнікум. Працуюць музычныя школы і цэнтры мастацтваў, Дом культуры і Палац культуры металургаў. Таксама папулярызацыі культуры спрыяе дзейнасць краязнаўчага музея , парку культуры і адпачынку «Прыдняпроўскі», заапарка. Вядомымі з'яўляюцца народны ансамбль «Гармонія», хор Г. Станіслававай, харэаграфічны ансамбль «Калі ласка», а таксама аркестр Вячаслава Арлова.

Ёсць у горадзе і храмы са сваёй гісторыяй. Да іх адносяцца храм Свяціцеля Васіля Вялікага, пабудаваны ў 2012 годзе, сабор Святой Тройцы , які пачаў дзейнічаць у 1886 году, і капліца святога Казіміра 1911 году. Таксама ў Жлобіне сёння ёсць напамінкі пра трагічны лёс народа ў час Вялікай отчественного вайны - помнік вызваліцеляў. Гэты абеліск на плошчы прысвечаны героям, якія змаглі вызваліць горад яшчэ ў 1941 году пасля першага наступлення немцаў і ўтрымліваць яго да сярэдзіны жніўня, у той час як амаль уся Беларусь ужо была акупаваная. А яшчэ тут можна ўбачыць алею герояў, дзе адлюстраваны ўсе мясцовыя жыхары, якія здзейснілі значныя ўчынкі для сваёй краіны.

Пасля правядзення свята «Дажынкі - 2013» горад змяніўся. Варта адзначыць, што тут пабудаваны сучасны спартыўна-аздараўленчы цэнтр «Металург», а таксама аквапарк, які карыстаецца асаблівай папулярнасцю. Назва для комплексу было абрана не выпадкова: Жлобін лічыцца горадам металургаў. Тут ёсць нават цэлы бульвар з такой назвай, дзе стаіць незвычайная скульптура - металічныя бусел з гадзінамі. А яшчэ да свята дажынак была ўсталяваная статуя, якая адлюстроўвае сімвал горада - плывучую ладдзю. Актыўна мясцовыя жыхары супрацоўнічаюць з прадстаўнікамі іншых краін. Напрыклад, будуюцца сумесныя прадпрыемствы ў аўстрыйцамі, італьянцамі, галандцамі.