Музей В.Г. Мулявіна ў Белдзяржфілармоніі

Музей В.Г. Мулявіна ў Белдзяржфілармоніі адкрыты ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі на бульвары Уладзіміра Мулявіна. 2 мая 2005 г. Музей створаны па распараджэнні Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А.Р. Лукашэнка пра ўвекавечванне памяці народнага артыста СССР і Беларусі В.Г. Мулявіна. У будынку філармоніі былі задуманы і ажыццявіліся песенныя спектаклі і праграмы: «Песня пра долю", "Гусляр", "Каляндарна-абрадавыя песні», «Я не паэта», «Праз усю вайну», «Ва ўвесь голас» ... Уладзімір Георгіевіч казаў, што дом творцы знаходзіцца там, дзе ён творыць. Усім, хто любіць творы Мулявіна, важна даведацца як мага больш аб іх аўтары менавіта там, дзе яны ствараліся.

Музей размешчаны ў трох пакоях на другім паверсе будынка філармоніі. Дэманстрацыйная плошчу залаў складае 50 кв.м У музеі дзейнічае дзве сталыя і дзве часовыя экспазіцыі

18 траўня ў міжнародны Дзень музеяў праходзяць творчыя сустрэчы з ганаровымі гасцямі. На штогадовых канцэртах у дзень нараджэння В.Г. Мулявіна 12 студзень артысты дораць свае творы Песняру і яго шматлікім прыхільнікам. Музей адкрыты перад пачаткам канцэртаў. Жадаючым наведаць музей на працягу дня трэба ўзгадніць час наведвання, каб з дапамогай экскурсавода азнаёміцца ​​з музычным спадчынай Уладзіміра Мулявіна і ансамбля "Песняры" на працягу ўсіх гадоў творчай дзейнасці.

У музеі можна ўбачыць і пачуць запісы ансамбля, зробленыя ў розны час. Гэты матэрыял сабраны ІПК міністэрства культуры і выдадзены на 26 аўдыё-і відэадыскаў. У фондах музея знаходзяцца музычныя інструменты, сцэнічныя касцюмы, сувеніры, канцэртныя плакаты і буклеты. У фондавай пакоі дэманструюцца комплексы экспанатаў, якія перыядычна абнаўляюцца.

Мулявін Уладзімір Георгіевіч (12.01.1941 - 26.01.2003) - мастацкі кіраўнік ансамбля "Песняры" (вакал, гітара, кампазіцыя, аранжыроўка): 1968 - 1998 гг. і 1998 - 2003 гг. Нарадзіўся ў г.Свердловске ў сям'і рабочага "Уралмаша". Скончыў школу-васьмігодку ў г.Свердловске.

У 1956 - 1958 гг. вучыўся ў Свярдлоўскам музычнай вучэльні на аддзяленні струнных народных інструментаў. У 1958 - 1963 гг. - Працаваў артыстам-інструменталістам ў Цюменскім абласным канцэртна-эстрадным бюро, Томскай, Кемераўскай, Чыцінскай абласных філармоніях. 1963-1964 гг. - Пераехаў у Беларусь, быў залічаны ў штат канцэртна-эстраднага бюро Беларускай дзяржаўнай філармоніі (працаваў у якасці артыста-гітарыста да прызыву ў войска ў канцы снежня 1964г.)

1965-1967 гг. - Праходзіў службу ў радах Савецкай Арміі (Беларусь, пад г. Мiнскам, в/ч 73964), удзельнічаў у вайсковым ротным вакальным квартэце. У кастрычніку 1967 быў залічаны ў штат Беларускай дзяржаўнай філармоніі ў якасці артыста-гітарыста эстраднага аддзялення, прымаў удзел у працы вакальна-інструментальнага ансамбля "Арбіта-67". У 1968 г. з'явілася канцэртная група "Лявоны" - акампануючы склад эстраднага рэвю "Лявоніха" пры Беларускай дзяржаўнай філармоніі. Неўзабаве пачалі самастойнае выступленне, Уладзімір Мулявін быў абраны мастацкім кіраўніком. У 1970 г. "Лявоны" змянілі назву на "Песняры". У 1973г. Уладзіміру Мулявіну было прысвоена ганаровае званне "Заслужаны артыст БССР". У 1979г. было прысвоена ганаровае званне "Народны артыст БССР". У 1991г. прысвоена ганаровае званне "Народны артыст СССР" У кастрычніку 1994г. узнагароджаны медалём Францыска Скарыны. 12 студзені 1998г. загадам міністра культуры РБ ад 31.12.1997г. вызвалены ад пасады дырэктара - мастацкага кіраўніка Беларускага дзяржаўнага ансамбля "Песняры". Пакінуты на пасадзе мастацкага кіраўніка. 18 снежня 1998г. загадам міністра культуры РБ ад 6.10.1998г. ізноў прызначаны на пасаду дырэктара - мастацкага кіраўніка Беларускага дзяржаўнага ансамбля "Песняры".

У студзені 2001 узнагароджаны ордэнам Францыска Скарыны, 21 студзеня 2001 г. у Маскве на алеі зорак закладзена зорка ў гонар Уладзіміра Мулявіна і ансамбля "Песняры".