Кандытарская фабрыка «Камунарка»

Гісторыя фабрыкі «Камунарка» пачалася 11 студзеня 1905 года, калі ў Мінскай гарадской управе ўпершыню атрымала гандлёвае сведчанне «Кавярня з кандытарскімі прадуктамі, пякарня кандытарскіх прадуктаў Георгія Вікенцьевіча Рачкоўскага». А ўжо ў 1910 годзе кавярня была перайменаваная ў «Крама кандытарская і кандытарская майстэрня» Георгія Вікенцьевіча Рачкоўскага.

Аднак магазін прапрацаваў нядоўга: пачалася Першая Сусветная вайна і кандытарская была зачыненая. І толькі пасля заканчэння грамадзянскай вайны, у 1926 годзе з мэтай працаўладкавання беспрацоўных на базе былога прадпрыемства, Мінскай біржай працы створаны трудоколлектив кандытараў, названы «Першай беларускай кандытарскай фабрыкай". Але ў 1929 годзе было прынята рашэнне ў гонар 12-ай гадавіны Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі перайменаваць прадпрыемства ў Мінскую кандытарскую фабрыку «Камунарка».

1 мая 1930 года фабрыка ўступіла ў строй дзеючых, а 3 мая пачаў функцыянаваць мягкошоколадный цэх, а праз некалькі месяцаў і карамельны. І вось у 1935 фабрыка дабілася першых поспехаў: распрацаваныя тэхнолагамі фабрыкі цукеркі «Беларуская бульба» і «Камунарка» былі ўключаныя ў першы даведнік уніфікаваных рэцэптур кандытарскіх вырабаў па Савецкім Саюзе.

З кожным наступным годам спецыялісты прадпрыемства сталі надаваць асаблівае значэнне распрацоўцы новых рэцэптур кандытарскіх вырабаў. Менавіта тады былі створаны адны з самых лепшых гатункаў цукерак і шакаладу. Пасля «Шакаладныя бутэлечкі», «Грыльяж на арахісе», «Суфле», «Сталічныя», «Аленка», «Чырвоная шапачка» па праве сталі лічыцца класічнымі.

раскрыць увесь тэкст