Полацкі музей традыцыйнага ручнога ткацтва Паазер я

Музей традыцыйнага ручнога ткацтва Паазер'я ўваходзіць у склад Нацыянальнага Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка. Гэта асаблівы куток беларускасці, захавальнік нацыянальных абрадаў, сакральных ведаў. Музей раскрывае для сваіх наведвальнікаў таямніцы вырошчвання і апрацоўкі лёну ў канцы ХIХ - пачатку XX стагоддзяў на тэрыторыі Паўночнай Беларусі, распавядае пра самы распаўсюджаны і старажытны выгляд народнага дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва - ткацтве, у ўзорах на тканых і вышываных вырабах музей раскрывае бязмежнае багацце гісторыка- культурнай спадчыны. Экспазіцыя адкрыта ў 1998 г. і размяшчаецца ў былым жылым доме, помніку архітэктуры канца XIX ст. Экспазіцыйная плошча складае 217 м2. Экспануецца 384 музейных прадмета. У аснову экспазіцыі пакладзена калекцыя ткацтва, якая знаёміць з традыцыямі, семантыкай, бытам і асаблівасцямі ручнога ткацтва Паазер'я канца XIX - пачатку XX ст. Прадстаўлены экспанаты, сабраныя ў Глыбоцкім, Міёрскім, Шаркаўшчынскім, Верхнядзвінскім, Пастаўскім, Докшыцкім і Полацкім раёнах Віцебскай вобласці.

Каб захоўваць, адраджаць і выкарыстоўваць спадчына, назапашанае стагоддзямі, Музей ткацтва запрашае прыняць удзел у фальклорных святах (Каляды, Гуканне Вясны), падчас якіх Вы атрымаеце асалоду ад аўтэнтычнага беларускага спеву і традыцыйных беларускіх гульняў і танцев. Музей запрашае маладыя пары прайсці вясельны абрад «Як зліліся дзве рэчанькі ...», накіраваны на забеспячэнне дабрабыту і шчаслівай будучыні для новай сям'і. З мэтай адраджэння некаторых элементаў традыцыйнага вяселля супрацоўнікамі музея была даследавана велізарная колькасць фальклорных, этнаграфічных крыніц, экспедыцыйных матэрыялаў, даследаванняў вучоных, якія звязаны з вясельнай абраднасцю беларусаў. Беларускае традыцыйнае вяселле - гэта цэлы рытуальна-магічны комплекс, які ўвасабляецца ў шыкоўным каларытным дзействе; ўмоўна ўвесь цырыманіял падзяляюць на чатыры цыкла: падрыхтоўчы (заручыны, суборная субота, каравай), вянчанне (царкоўнае), вяселле ў нявесты, вяселле ў жаніха. Паводле народных паданняў, для прызнання шлюбнага саюза неабходна было абавязковае яго санкцыянаванне з боку калектыву - суполкі, роду і суседзяў - пры дапамозе адпаведных рытуальных дзеянняў, песень, прысудаў, якія суправаджалі кожны з вышэйзгаданых этапаў вяселля, і толькі тады шлюбная пара магла афіцыйна стаць паўнавартасным саюзам. Абрад «Як зліліся дзве рэчанькі ...» не з'яўляецца дэталёвай рэканструкцыяй святочнай традыцыі, ён спалучае ў сабе значныя элементы вясельнага абраду з улікам правядзення сучаснага вяселля. Дзякуючы пеўчым традыцыям Падзвіння, багатай скарбніцы звычаяў і непаўторнаму Паазерскага каларыту, вяселле стане незабыўнай на доўгія часы.

Заўвага: з 1 чэрвеня музей працуе з 10.00 да 18.00 кожны дзень, акрамя панядзелка.